Brei-gedicht.

Het leek me leuk om het engelstalige gedicht dat wordt voorgelezen in mijn video-entry van 4 november 2007 te vertalen. Ik het het vertaald en met zeer deskundige en bevlogen hulp van Dhr. Feenstra uit Hoorn luidt het gedicht nu als volgt:

Brei-gedicht

Terwijl mijn vingers iedere steek tellen en koesteren, worden ze een hartslag, een veiligheid en een ritmisch welzijn.

Toer na toer, ontkom ik steeds minder aan meditatie. Mijn reis geleid door het ritme van de naalden, het weefraam, het spinnewiel.

Iedere centimeter weefsel is mijn getuigenis.
Steek voor steek verweef ik mijn ziel met het breisel.

Ik sluit mij aan bij een eeuwenlange rij van mensen, wier verhaal wordt verteld door de weefsels van de tijd:

De mensen uit de oudheid, die kostbare vezels door hun haar vlochten;

De vroege egyptische wevers, wier fijnlinnen windsels de farao’s op hun laatste reis beveiligden;

De vroegste zeevaarders, wier doelmatige knopen nu mijn truien verfraaien.

Doorgegeven aan toekomstige generaties, zullen onze levens-steken stand houden!